ŞİİRLERİM: KURTULUŞ DESTANI, GÖÇERMİYDİM, DÜŞTÜM BİR ÇIKMAZA, HÜRREM SULTAN, LEYLÂKLARIN GÖLGESİNDE, MAHMUT ÇAVUŞ, OLUKÖZÜNDE BİR GÜZEL, SÜRMELİ, VUSLATSIZ SEVDA, VEDA EDERKEN,

KURTULUŞ
DESTANI

Samsundan bir Deha çıktı kıyıya,

Yürüdü peşinden atlı ve yaya

Gittikçe ulaştı büyük sayıya,

Eli silah tutan yola dizildi.

Erzurum’dan bulut kalktı yürüdü,

Sivas’ın üstünü yağmur bürüdü,

Manda umutları çoktan çürüdü,

Bir kördüğüm daha orda çözüldü.

Saldırmış Vatana geliyor düşman,

Bir kağnı gidiyor yollar toz duman,

Yorulmuş öküzler çekiyor anam,

Gecikti cephanem diye üzüldü.

Olmasaydı yaba ile kürekler,

Yüklük arasından çıkan tüfekler,

Sakarya’da bütünleşti yürekler,

Şehit mezarları burda kazıldı.

Bu büyük davaya herkes katıldı,

Yok oldu postallar, çarık yırtıldı,

Düşman,yurdumuzdan söküp atıldı

Mevzilere Türk askeri süzüldü

Bindi al atına kaldırdı şaha,

Gördü düşman dedi geliyor aha,

O kaçışla dönmediler bir daha.

Vatan sınırları çok zor çizildi.

Biz askeriz köylü, kentli ve hamal,

Şehit verdik Ahmet, Mehmet’le Cemal,

BAŞKOMUTAN GAZİ MUSTAFA KEMAL

Kurtuluş destanı böyle yazıldı.

ŞAKİR SUSUZ, 19.09.1996

GÖÇERMİYDİM

Bir fabrika kurulsaydı

Ben köyümden göçermiydim

Kim olduğum sorulsaydı

Ben köyümden göçermiydim.

Üst üsteydi sorunları

Perişandı durumları

Güven verse yarınları

Ben köyümden göçermiydim

Ekinleri boy sürseydi

Bir”e otuz, kırk verseydi

Köylüm refaha erseydi

Ben köyümden göçermiydim.

Yonca biçer, mal beslerdim

Koç”u Tekeyi süslerdim

Şöyle geriye yaslardım

Ben köyümden göçermiydim.

Hani nerde sosyal barış?

Gece, gündüz durma çalış

Olsa elde birkaç kuruş

Ben köyümden göçermiydim.

SUSUZ”a yetmeyen tarla

Altı ay kaplıydı karla

Üç çocuk, bir nazlı yarla

Ben köyümden göçermiydim.

Şakir SUSUZ

DÜŞTÜM BİR ÇIKMAZA

Düştüm bir çıkmaza halim perişan

Yardıma muhtacım, yetişin kullar

Var mı benim gibi dökülüp taşan?

Bir derya olmuşum yüzüyor sallar

Bırakmaz kaygılar rahat yatamam

Bu derdi başımdan söküp atamam

Pazarı yok, gitsem alıp satamam

Bu nasıl yaşamak bu nasıl haller

Kaçtılar içimden bağlıydı atlar

Tutmadı zincirler , koptu halatlar

Uçmak istesemde çırpmaz kanatlar

Kuruyor konduğum yemyeşil dallar

Zaman akıp geçti, halen dardayım

Bozuldu düzenim gayet zordayım

Nazlım uzaklarda, bense burdayım

Kesildi kısmetim, kapandı yollar

Bu derdimi sorsam acep kim bilir

Caddeler, sokaklar, üstüme gelir

SUSUZ’um kahrından bin kere ölür

Eğer yari bir kez sarmazsa kollar...

18.08.2006 - Şakir SUSUZ

HÜRREM SULTAN

Nazlı yar denizdi, bende bir gemi,

Fırtına kopardı sebepsiz yere.

Çarptı kayalara, deldi sinemi,

Hurda edip attı sebepsiz yere.

Gök gibi gürledi birden, bulandı,

Şimşek oldu, dağı, taşı dolandı.

Benim gözlerime çeşme bağlandı,

Seller gibi aktı sebepsiz yere.

Girdim bir çıkmaza gitmiyor yolum,

Sözüm kar etmiyor bu nasıl zulum

Döküldü yaprağım, kurudu dalım,

Ateşlere yaktı sebepsiz yere.

Perişan haldeyim, çilem dolmadı,

Kerem de bu aşka çare bulmadı.

Onlarda ağladı, bir gün gülmedi.

Dertlilere kattı sebepsiz yere.

Bu aşkı, sevdayı emreden Allah,

Koşturdu peşinden her akşam-sabah.

Yar Hürrem Sultan”dı, bense Padişah,

Sarayımı yıktı sebepsiz yere.

Bir elinde kazma, birinde kürek,

Gömdüler SUSUZ’u mezar eşerek

Kayboldu ufukta sönüp giderek,

Güneş gibi battı sebepsiz yere.

01,05,2001 - Şakir SUSUZ, 0 535 586 03 85

LEYLÂKLARIN GÖLGESİNDE

Yine hep bekledim durdum,

Leylakların gölğesinde,

Aradım, maziyi sordum,

Leylakların gölğesinde.

Açtı dallar, çiçek çicek,

Çayır çimen, türlü böcek,

Bekliyorum yar gelecek,

Leylakların gölğesinde.

Mevsim döner yaz gelirdi,

Diller susar, naz gelirdi,

Gören olsa söz gelirdi,

Leylakların gölğesinde.

Dünya gayrı dönmez oldu,

Zalim birkez anmaz oldu,

Yandı bağrım, sönmez oldu ,

Leylakların gölğesinde.

Akşam olur, gün batardı,

Sevgililer katar katardı,

Nabız düşer,kalp atardı,

Leylakların gölğesinde.

SUSUZ bundan sonra gülmez,

Ne haldedir ,kimse bilmez,

Yaşananlar kalır ölmez,

Leylakların gölğesinde.

Şakir SUSUZ

MAHMUT ÇAVUŞ

Göçtün bu dünyadan bir kez, geri gel

Şu köyün halini gör, Mahmut Çavuş

Dolaş sokağın da, olmuş herkes el

Bulursan bir adam, sor Mahmut Çavuş

Birlik olup , köye belde aldılar

Kurdular terkosu suyu saldılar

İki oğlun neden düşman oldular

Anlatayım sana dur, Mahmut Çavuş

Bereket kalmadı, kazanç yetmiyor

Çöplüğü yok, horoz bile ötmüyor

Bir komşu komşuya, gelip gitmiyor

Aramızda kalsın, sır, Mahmut Çavuş

Köyü güzel yapan, sizin nesildi

Her evin bahçesi vardı, yeşildi

Kurudu sokaklar, sular kesildi

Sizlere ihtiyaç, var Mahmut Çavuş

Keçi koyun bitti, hani büyükbaş

Ne ayranı kaldı, ne de sütlü aş

Hiç kimse kimseye vermiyor ateş

Herkes birbirine hor, Mahmut Çavuş

Artık mezarları kepçe kazıyor

Edrafına beyaz mermer diziyor

Geçim zorlaştıkça, insan azıyor

Bunlarla yaşamak zor, Mahmut Çavuş

Susuz, ne olacak köyünün hali ?

Nasıl doğrulacak eğilmiş beli ?

Gördün, ne yaşadı bodurun ali

İşte bunlar bize ar, Mahmut Çavuş

13.şubat.2002 – Şakir SUSUZ

OLUKÖZÜNDE BİR GÜZEL

Geriye salmış saçları

Oluközü’nde bir güzel

Topuğa inmiş uçları

Oluközü’nde bir güzel

Devlet baba bir iş vermiş

Başı gökyüzüne ermiş

Yıldızları yere sermiş

Oluközü’nde bir güzel

Ne malda ne mülkde gözü

Ne kibir var nede nazı

Sanki kaymak gibi yüzü

Oluközü’nde bir güzel

Geçtiği yeri yakıyor

Bahçesinde gül kokuyor

Dudağından bal akıyor

Oluközü’nde bir güzel

Harmanı yok yabası yok

Yağmur yağsa abası yok

Bir Aşk için çabası yok

Oluközü’nde bir güzel

Sakın deymeyin kırılır

Kimi sever, kim sarılır

Onu alan mutlu olur

Oluközü’nde bir güzel

20/07/2009 - Şakir SUSUZ

S Ü R M E L İ

Ne zaman maziden geldin dünyaya?

Sen bir efsanesin, Bozok güzeli

Beraber gidelim gel bizim köye

Ilgıt ılgıt essin ilkbahar yeli

Çalındın sazlarla söylendin durdun

Kiminde alevdin, kiminde kordun

Bu deli gönlüme tahtını kurdun

Ben çamlıkta Ziya sende sürmeli

Savrulmuş saçları lise yolunda

Çanta omuzunda, kitap kolunda

Kekikler kokarken taze balında

Geldi yaz ayları, açıldı gülü,

Havuz başındaymış meğer evleri

Önünde çağlıyor çamlığın seli

Kapatmış yanağı zülfünün teli

Kirpikleri kaş üstüne çeğmeli,

Bahçesinde türlü kuşlar öterken

Bir bakışı bile bana yeterken

Dinmiyor volkanım;lavlar tüterken

Küle döndüm onu sevdim seveli

Her geçen günleri sürdüm, savurdum

Bir sevda peşinde yılları yordum

Yârsız bu başımı taşlara vurdum

Görenler dediler delisin deli.

Şakir SUSUZ, 17 Nisan 2009

VUSLATSIZ SEVDA

Ruhumda geceler uzayıp gider

Ne sabahlar olur, ne güneş doğar

Bu nasıl yaşamak, bu nasıl kader

Gizli bir el gelir boğazım boğar.

Uykularım kaçar,kulağım çınlar

Boğuşur benimle yatak yorganlar

Kime anlatayım , kim beni anlar

İçimde fırtına yağmurlar yağar.

Feryat figanımı kimse bilemez

Böyle ayrılığı seven dilemez

Ben söyler,ağlarım, nazlım söylemez

Bırakmaz yakamı mutsuz sevdalar.

Eledi elekten, göğe savurdu

Hasreti vuslata katıp yoğurdu

Sevda ateşiyle yaktı, kavurdu

Viran oldu gönlüm bozuldu bağlar.

SUSUZ der, nerede vatanım ilim ?

Bir korkum kalmadı, gelirse ölüm

Artık senin olsun , goncalar gülüm

Yüklendim dertleri, yolverin dağlar.

ŞAKİR SUSUZ, 11.04.2007

VEDA EDERKEN

El sallayıp sana veda ederken

Neler çektiğimi gel de bana sor

Ayrılıp arabam çekip giderken